Doto Invitatietoernooi 2015

Hits: 124

Zaterdag 24 oktober was het weer tijd voor één van mijn jaarlijkse tafeltennisuitjes; het Doto Invitatietoernooi. In Siddeburen mocht ik proberen mijn titel in de Noordelijke divisie-poule van vorig jaar te verdedigen. Dat leek, na het lezen van de poule-indeling, een lastig verhaal te worden. Met de ervaren Harry Kruizenga en Johan Vogelzang, de jonge talenten Eelke Cramer en Justin Zeeders, verdediger Rolf Smid en teamgenoot Sander Derkx was er voldoende concurrentie. Dan heb ik nog niet eens Ton Ringenier genoemd. Ton is een hoofdklasse-speler (waarin hij bijna alles wint) uit Kampen. Ik trof hem al verschillende keren op toernooien en nog nooit wist ik van hem te winnen… zou dat deze keer wel lukken?

Zoals zo vaak mocht ik in mijn eerste wedstrijd aantreden tegen clubgenoot Sander die ik, ietwat geflatteerd, met 3-0 won (14-12, 12-10 en 11-9). In mijn tweede wedstrijd ging ik in vier games onderuit tegen – daar is hij al – Ton. Een terechte nederlaag met een wereldpunt van de man uit Kampen. Ik stuurde hem van links naar rechts en dacht dat ik hem uitgeplaatst had. Ton legde zijn bat echter in zijn andere hand, wist de rally zo te vervolgen en zelfs te winnen. De wedstrijd daarna, tegen Harry, werd zo erg belangrijk. Verlies kon wel eens einde toernooi betekenen. Twee games verliepen vlekkeloos en een 2-0 voorsprong was daar. Daarna kwam de klad erin. Harry werd steeds sterker en vocht zich terug. In de vierde game wist ik dan toch de wedstrijd (en eerlijk is eerlijk: na aardig wat netballetjes) te beslissen. Omdat ik in de wedstrijden daarna geen game afstond eindigde ik op de tweede plaats, achter de ongeslagen Ton. Ik kon mij op gaan maken voor de finalewedstrijd tegen diezelfde (inmiddels mijn angstgegner) Ton.

Voor mij werd het zo’n finale waarvan je er in je leven maar een aantal speelt. Alles raken, een paar net-en randballen… alles zat mee. Ton kwam er, na een lange dag tafeltennis, niet doorheen en (eigenlijk wel een beetje tot mijn verbazing) was het na drie games voorbij… eindelijk moest Ton een keer capituleren. Na een hapje, drankje en het uitreiken van de prijzen vertrok ik weer naar het Friese land waar ik nog lang nagenoot van een gezellige en perfect georganiseerde dag. De komende editie(s) ben ik weer van de partij!

Arnoud Hofman